MIJN JASJE GAAT STEEDS BETER ZITTEN
Op 1 februari 2020 stopte onze verhuiswagen op de Hoofdstraat. De liefde bracht mij naar deze omgeving en daarvoor liet ik 47 jaar Arnhem achter. Het achterlaten van mijn vertrouwde omgeving ging gepaard met een traantje, maar ik troostte mij met de gedachte dat ik hier mijn dromen kon waarmaken. Hier zou ik mijn eigen uitvaartonderneming starten.
ARNHEMSE MEISJES
Mijn logo lag in Arnhem al klaar. Nu konden de visitekaartjes worden gedrukt, mijn website kon worden afgemaakt en advertentieruimte werd ingekocht.
Weken zocht ik naar de namen en telefoonnummers van iedereen met wie ik zou kunnen gaan samenwerken. Ik had mijn auto gevuld met dozen ‘Arnhemse Meisjes’ [‘er-num-se’ meisjes], een lokale lekkernij. Die zou ik als kennismaking aanbieden aan alle samenwerkende partners.
Vol goede moed nam ik contact op met o.a. de plaatselijke kerken. Ik wilde vooraf mijn gezicht laten zien en niet op het ‘moment suprême’. Ik kreeg een koster aan de telefoon, stelde mij netjes voor en vertelde waarvoor ik hem belde.
“Jij hebt lef” was het eerste wat hij tegen mij zei. “Er zijn hier al zoveel dames zoals jij, de markt is aardig verzadigd.” Ik liet mijn kop niet hangen door deze opmerking en maakte desondanks een afspraak met hem. We deden een rondje in de kerk, genoten van een kopje koffie, kletsten wat en namen tenslotte afscheid van elkaar. Echter, voordat ik vertrok wilde hij me toch laten weten dat hij aangenaam verrast was met mijn kennismaking. Niet eerder had een ondernemer de moeite genomen om vooraf eens kennis te maken. Hij wenste mij oprecht succes.
GELOOF IN JEZELF
De eerste maanden zag ik het somber in. De telefoon bleef angstvallig stil. Kreeg de koster dan toch gelijk? Was er voor mij geen ruimte meer in het dorp?
Na 3 maanden kwam eindelijk het eerste verzoek om een familie bij te staan. Niet lang daarna nog een, en nog een. Het werd druk. De telefoon bleef maar gaan. Ik was verbaasd maar ook verheugd.
Nu ruim 15 maanden verder, hebben vele families uit het dorp én omliggende steden, hun weg naar mij gevonden. Zoveel meer dan ik ooit had durven dromen. Mooie persoonlijke uitvaarten waarbij het leven centraal staat, heb ik mogen begeleiden. Met alle ruimte voor eigen wensen en tijd en aandacht van mij, want daar sta ik voor.
LEIDERDORP WAT BEN JE MOOI
Ik leerde veel en groeide als ondernemer. De onderneming werd ook écht míjn onderneming. Vergelijk het met een leren jasje dat naarmate je het langer draagt; het gaat steeds lekkerder zitten.
Nu dat ‘jasje’ zo lekker zit, hoort daar niet alleen een nieuwe foto bij maar ook een nieuw logo. Ontworpen door een plaatselijke grafische vertaler. Want ik draag de lokale ondernemers een warm hart toe. Net als alle families uit het dorp die mij wisten te vinden. Ik ben ze enorm dankbaar voor het vertrouwen in mij.
Daarmee is Leiderdorp ‘mijn’ dorp geworden. Ik voel me hier thuis.
