Als we gaan, gaan we samen

Ergens vorig jaar ontmoette ik een lieve dame en heer op leeftijd. Bij de dame was voor de zoveelste maal kanker ontdekt en ze vond het genoeg. Ze was moe gestreden. Tweemaal eerder had ze alles wat ze in zich had, gegeven om te genezen. Een derde maal werd haar teveel. Ze gaf zich over aan haar lot en de euthanasie werd geregeld. Een definitieve datum bleef echter nog uit.

Een prachtige symbiose
Ruim 70 jaar geleden ontmoette ze de man van haar leven. Haar zielsverwant. De man met wie ze dolgraag oud wilde worden. Hun leven samen was fantastisch. Hun relatie zou een prachtige symbiose worden. Ze trouwden en zeiden ‘Ja’. ‘Ja tegen elkaar. Ja, met jou wil ik mijn leven delen. Ja, met jou wil ik oud worden.’ En nu na 70 jaar zeiden beiden ook ‘Ja, met jou wil ik sterven.’ Hoe mooi is het als een leven samen, voltooid is? De dame was er klaar voor, haar man echter nog niet.

Niet zonder mijn meisje
Er gingen enkele maanden voorbij en voor de dame was het nu echt genoeg. Ze besloot haar datum vast te leggen. Of haar man meeging of niet, voor haar was het klaar. Ze kon niet meer. Haar man was ziek, weliswaar niet zoals zij dat was, maar ziek genoeg dat er met de huisarts over euthanasie gesproken werd. Meneer voelde dat het einde voor zijn vrouw nu echt naderde.

En zoals dat altijd met euthanasie gaat, komt er ook hier een scan-arts om te toetsen of euthanasie ook echt toegepast mag worden. Omdat meneer niet altijd meer helder van geest was, werd het nog behoorlijk spannend. Ook voor de kinderen, want zij gunden dit hun ouders. Gek genoeg, was meneer die week zo helder en kon hij gefundeerd duidelijk aangeven waarom dit zijn wens was. Hij kreeg het vuur behoorlijk aan zijn schenen gelegd. Het bleef ook niet bij één gesprek. Meerdere artsen en gesprekken volgden. En telkens weer wist hij helder te verwoorden waarom dit zijn wens was. Hij was er klaar voor en was niet van plan zijn meisje alleen te laten gaan. Tenslotte, twee dagen voor de euthanasiedatum van mevrouw, kreeg meneer uiteindelijk ook toestemming. Tot opluchting van allen.

Tot in de eeuwigheid intens gelukkig
Twee dagen later was het zover. Het was een prachtige zonnige dag. Iedereen kwam een laatste maal langs om gedag te zeggen. Het echtpaar genoot met volle teugen. Hun laatste uren op het aardse werd gevierd met champagne en goede wijn. Ze mochten samen gaan. Dat was het enige dat telde. Bij het ondergaan van de zon, zijn zij in bijzijn van hun kinderen gaan slapen.